| تئوری مسابقات کشوری | عملی مسابقات کشوری |
| دوره پنجم | دوره پنجم |
| دوره ششم | دوره ششم |
| دوره هفتم | دوره هفتم |
| دوره هشتم | دوره هشتم |
| دوره نهم | دوره نهم |
| دوره دهم | دوره دهم |
| دوره یازدهم | دوره یازدهم |
| دوره دوازدهم | دوره دوازدهم |
| دوره سیزدهم | دوره سیزدهم |
موضوعات مرتبط: فیزیک1 ، فیزیک2 ، فیزیک3 ، فیزیک4(پیش دانشگاهی) ، جشنواره ، کنفرانس ،مسابقه ، المپیاد
دانشمندان مراکشی به راز عایق فوق‌نازک در بدن خرس‌های قطبی پی بردند.
محققان دانشگاه حسن دوم در مراکش و دانشگاه نمور بلژیک دریافتند سپرهای تابشی (موها) نقش مهمتری در مقایسه با رسانایی را در عایقبندی حیوانات قطبی مانند پنگوئن‌ها و خرس‌های قطبی، نسبت به تصورات پیشین ایفا می‌کنند.
پیش‌تر تصور می‌شد، پرها و پوست چنین حیواناتی با به دام‌انداختن لایه‌ای از هوا که رسانایی و از دست رفتن گرمای بدن را کند می‌کند، آنها را گرم نگه می‌دارد.
پریسیلا سیمونیس، دانشمند حوزه بیوفوتون و تیم تحقیقاتی‌اش دریافتند، از دست‌رفتن گرما بین دو بدنه‌ای که توسط هوا از یکدیگر جدا می‌شوند، بیشتر تحت تاثیر تابش و نه رسانایی گرمایی است.
وی و همکارانش با استفاده از مدل‌های رایانه‌ای نشان دادند چگونه سپرهای تابشی که برای تقلید از موهای منفرد در پوست خرس قطبی استفاده می‌شدند، به طور موثری گرما را متفرق می‌کنند. فرآیند متفرق‌کردن شامل شکستن انرژی در زاویه‌ای بالغ بر 90 درجه از منبع آن است.
در آزمایشات انجام‌شده، این انکسار نه تنها به طیف مادون‌قرمز یا گرما محدود نشد، بلکه نور مرئی را نیز منعکس می‌کرد و به حیوان در شرایط برفی با سفید نشان‌دادن پوستش کمک می‌کند. برخلاف ظاهرش، پوست خرس قطبی در واقع شفاف و عاری از رنگدانه است.
در این مطالعه، با افزودن سپرهای بیشتر(موها)، از دست‌رفتن انرژی تا حد قابل‌توجهی کاهش یافت.
مدل رایانه‌ای تیم تحقیقاتی شامل دستگاه تنظیم گرمای سرد و گرم برای تقلید از بدن حیوان و محیط سرد بود؛ این دو مولفه توسط بسته‌ای از هوا جدا شده بودند که به آن سپرهای تابشی اضافه شده بود.
سیمونیس معتقد است یافته‌های این مطالعه به توسعه انواع جدیدی از عایق‌های فوق‌نازک می‌انجامد؛ نتایج بدست‌آمده همچنین نه تنها در ساختمان‌ها موثر است، بلکه منجر به تولید نسل جدیدی از لباس‌های گرم و کیسه‌های خواب می‌شود.
جزئیات این مطالعه در مجله Optics Express منتشر شد.
به نقل از گزارش سرویس علمی خبرگزاری دانشجویان ایران(ایسنا)،
http://www.uipteachers.com/
موضوعات مرتبط: فیزیک1 ، فیزیک2 ، مقاله هاو مطالب فیزیکی
ساخت ساعت در طبیعت با سایه
خیلی وقتها در طبیعت به دلایل مختلف نیاز داریم از ساعتی که در آن هستیم آگاه باشیم. اما اگر ساعت همراهتان نبود چه کار می کنید؟ ما راهکار خوبی را به شما پیشنهاد می کنیم که می تواند زمان تقریبی روز را به شما نشان دهد...
در صورتیکه جهت ها معلوم باشد می توانیم از روش سایه وقت را به طور تقریبی مشخص کنیم. بیایید شروع کنیم:
1- زمین را مسطح و افقی کنید و یا زمینی با این مشخصات پیدا کنید (ترجیحا در اطراف محل کمپتان) و دایره ای رسم کنید. توجه داشته باشید که هرچه این دایره بزرگتر رسم شود به بدست آوردن ساعت دقیق تر کمک می کند.
2- نیم دایرای که به سمت شمال قرار دارد را به 12 قسمت مساوی تقسیم کنید.
3- عدد 6 را در انتهای غربی نیم دایره شمالی انتخاب کرده و به ترتیب اعداد 7-8-9-10-11 را در سمت غرب نیم دایره در نظر بگیرید.
4- عدد 12 کاملا باید رو به شمال و وسط نیم دایره شمالی باشد .
5- اعداد 1-2-3-4-5-6 و یا به عبارتی 13-14-15-16-17-18 را در سمت شرقی نیم دایره در نظر بگیرید.
6- درست در مرکز این دایره شاخصی بطور کاملا عمودی نصب کنید . برای این کار از یک تکه شاخه بلند و صاف استفاده کنید و توجه داشته باشید که طول این شاخص کاملا به میزان بزرگی دایره رسم شده بستگی دارد یعنی هرچه این دایره بزرگتر باشد شاخص هم باید بلند تر باشد که سایه آن به دایره برسد.
کار شما به پایان رسیده، در هر لحظه سایه شاخص روی هر عددی که باشد ساعت تقریبی همان است
منبع:تبیان
موضوعات مرتبط: فیزیک1 ، آزمایش
شكل آينه ي مقعر رو بكشيد و شماره هاي زیر را روی آن مشخص كنيد :
فاصله ی کانونی ( فاصله ی آینه تا کانون ) : ۱
روي كانون : ۲
فاصله ي بين كانون تا مركز آينه : ۳
روي مركز : ۴
خارج از مركز (كمي دورتر از مركز): ۵
بي نهايت : ۶
پشت آينه : ۷
حالا هميشه جمع بين محل جسم و تصويرش برابر ۸ مي شود . مثلا مي خواهيم ببينيم وقتي جسم در فاصله ي كانوني ( ناحيه ي شماره ۱ ) باشه تصويرش كجاي آينه تشكيل ميشه ؟ مي گيم ۸ منهاي ۱ ميشه ۷ پس تصوير بايد در ناحيه ي ۷ ( پشت آينه ) تشكيل بشه .
موضوعات مرتبط: فیزیک1
کاربرد الکتریسته ساکن
در ک ما در ساختار الکتریکی ماده و توانایی ما در بهره برداری ماهرانه و استفاده صحیح از جاذبه و دافعه میان ذرات باردار بویژه الکترونها ، به کاربردهای فنی بسیار زیادی منجر شده است. از جمله این کاربردها می‌توان قطعات حالت جامد (ترانزیستورها ، اسباب جفت کنندگی بار ، آشکار سازهای بلوری مایع ،دیودهای نور گسیل و غیره) نام بود که آنها در ساعت و رادیو ، تلفن ها ، دوربین عکاسی ، ویدئو ، صفحه نمایش تلویزیون ، رایانه و دستگاه های ارتباطی و سلول فوتوالکتریک و نیز در شتاب دهنده‌های ذرات که برای کارهای تحقیقاتی و مصارف پزشکی مورد استفاده قرار می‌گیرند، بهره برداری می‌شود.
موضوعات مرتبط: فیزیک1 ، فیزیک3